به نظر می رسد که انسان بین 20 تا 30 سالگی هرچه را که دوست داشته باشد، می تواند بخورد و همچون کوهی عظیم و استوار در برابر بیماریها ایستادگی کند. ولی در دهه دوم دوران زندگانی اش، رعایت قانون «این را بخور» و «آن را نخور» برایش ضرورت می یابد. اگر با بی تفاوتی به روند دوره بیست سالگی خویشتن ادامه دهد و تا سن 40، 50 سالگی پیش رود، به موجودی ترشرو و بدخلق بدل می شود و در معرض خطر فراوان ابتلا به انواع امراض کشنده قرار می گیرد.

خوشبختانه یک راه برای سالم ماندن هست و آن پیاده روی است. دکتر «مارک ا.پریرا» پژوهنده همه گیری شناسی در دانشکده بهداشت همگانی هاروارد را نظر بر این است که «این راهکاری امکان پذیر است و می شود آن را به آسانی در برنامه روزانه خود گنجاند.»

هرچند پیاده روی در هر دوران سنی سودمند است، لیکن برای زنانِ بین 30، 40 و 50 ساله دارای اهمیت ویژه ای می باشد، یک دلیلش عبارت از این است که آغاز و تداوم یک برنامه پیاده روی سهل است. وانگهی این عمل، برای مفصلها هم فایده دارد. دکتر «دیوید پِز» دانشیار بالینی طب فیزیکی و نوتوانی در دانشکده پزشکی «بیلور» معتقد است: «با دویدن، هنگام پیاده روی، فشار وارده به مفصل، به یک سوم کاهش می یابد.» پیاده روی از بانوان در برابر امراض توانفرسایی که طی سالهای زیست به آنها مبتلا می شوند محافظت می کند. در زیر به چند فایده پیاده روی در دوره های گوناگون زندگی اشاره می کنیم.